Odebranie

Wyrwał mi Cię bez litości
Obce męskie dłonie wzięły
Lata smutku i radości
W jednej chwili przeminęły

Z tobą w góry, nad jeziora
Wspólne chwile niezliczone
Wczesna, czy też późna pora
Nasze losy połączone

Podmuch wiatru, deszczu strugi
Z Tobą wszystko było miłe
Wyjazd krótki, czy też długi
Czy z radością, czy na siłę

W Tobie miałem motywację
Źródło śmiechu, roztargnienia
Czy też w zimie, czy w wakacje
Nasza była cała ziemia

Wyrwał mi Cię bez litości
Pozostawił świat mroczniejszy
Może z zemsty, bądź z zazdrości
Zabrał skarb mój najcenniejszy